امیرحسین الهیاری

امیرحسین الهیاری متولد ۱۳۶۲/۴/۱۰ ابهر – شاعر و نمایشنامه نویس است. فعالیت هنری خود را به صورت جدی از سال 1373 با شرکت در مسابقات شعر دانش اموزی زنجان اغاز کرد و تا سال 1379 به طور متناوب به زور شور نوجوانی در کلیه جشنواره های کشوری شعر دانش اموزی شرکت داشت. در سال 1380 در رشته ی پزشکی دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شد و در همین سال اولین دفتر شعر خود را با نام (بالش های کهنه ) به توصیه منوچهر آتشی به ناشری سپرد که فرجامی تلخ پیدا کرد. از سال 1381 روابط نزدیکی با حسین منزوی،غزلسرای بزرگ معاصر برقرار کرد و در سال 1382 جشنواره بزرگ شعر و موسیقی (زبان ساده عشق) را در سطح دانشجویان سراسر کشور با حضور کسانی چون حسین منزوی،بهروز یاسمی،رحیم رسولی و سعید بداغی برگزار نمود . سپس در صدد برامد تا در زمان حیات حسین برای این غزلسرای نوسرا مراسم بزرگداشتی در خور شعر و شاعری که او بود برگزار کند پس از چند ماه تلاش و پیگیری یک هفته مانده به تاریخ اجرای مراسم متاسفانه به دلیلی این فعالیت شایسته،نافرجام ماند. و چند روز بعد حسین منزوی رفت….! سپس امکان ان فراهم امد که به مناسبت در گذشت او مراسم عصری باشعر و موسیقی تحت عنوان (نام من عشق است) در تالار امام علی(ع) دانشگاه شهید بهشتی برگزار شود. این برنامه با سخنرانی همایون خرم و علی موسوی گرمارودی ، شعر خوانی شاعرانی از تهران و زنجان مانند بهروز یاسمی و خلیل جوادی و اجرای به یاد ماندنی مجری توانا بهروز رضوی در بخش شعر و اجرای سید عباس سجادی دربخش موسیقی همراه بود و خانواده مرحوم منزوی نیز همه دراین مراسم شرکت داشتند . درهمان سال در جشنواره شعر مهرگان اصفهان ، وقتی که او منظومه بلند (سارا)یش را می خواند در میانه شعر خوانی از سوی داورانی که ناگهانی جلوی شعر خوانی اش را گرفتند از روی سن به پایین دعوت شد ! تا وقتی که او با لبخند سالن را ترک میکند بسیاری از شاعران ، هم پای او سالن را ترک کنند و خبرش به روزنامه های اصفهان هم برسد که رسید