مژگان مشتاق حصاری (زادهٔ ۶ اسفند ۱۳۴۹، اندیمشک، خوزستان) نویسندهٔ معاصر ایرانی است. مژگان مشتاق علاوه بر تحصیل در رشتهٔ فلسفه، دورهٔ ادبیات داستانی را در حوزهٔ هنری سپری کرد. از سال ۱۳۷۰ با نویسندگی برنامه‌هایی چون شب بخیر کوچولو و سلام کوچولو همکاری اش را با رادیو آغار کرد و بعدها با شبکه جهانی صدای آشنا با سردبیری برنامه‌هایی چون: قطار قطار ستاره- چوگان فلک و دل مرکز زمین همکاری اش را ادامه داد و در برنامه‌های دیگری هم نویسندگی کرد. اولین داستان‌هایش را در مجلهٔ کیهان بچه‌ها چاپ کرد، نخستین کتاب او برای کودکان و نوجوانان «گلاب و پری دریایی» به سال ۱۳۷۴ در نشر رهنمای اندیشه منتشر شد. کتاب‌های بعدی وی «گوشهای آقا خرسه» و «فانوس آسمان» نیز توسط همین نشر به چاپ رسید. وی همچنین از سال ۱۳۷۸وارد مجتمع آموزشی نابینایان شهید محبی شد و حدود سه سال در آنجا به تدریس داستان‌نویسی پرداخت و در همان سالها نوشته‌هایش در روزنامهٔ ایران سپید -تنها روزنامهٔ نابینایان در خاورمیانه- چاپ شد. کتاب بعدی وی شتر مرغ آواز خوان توسط نشر شباویز چاپ شد؛ که بعدها به زبان های؛ ترکی استانبولی، کره‌ای و چینی نیز ترجمه و منتشر شد، و همچنین انیمیشنی بر اساس آن در کره به زبان انگلیسی ساخته شد. دیگر کتاب‌های وی «پنجره‌ای که به آسمان نزدیک است» همزمان چاپ و به زبان کره‌ای ترجمه شد. کتاب «روباه و بچه آهو» بارها در نشر جهان پویش تجدید چاپ شد و کتاب «قصهٔ اون کلاغه کلاغی که توی باغه» نیز توسط همین نشر به چاپ رسید. داستان «جیر جیرکها آواز نمی‌خوانند» در سال ۸۲ در یکی از مجلات کودک نروژ به زبان نروژی ترجمه و با تصویر گری لیلا پراپ به چاپ رسید. کتاب «مهمانی هزار پا» وی نیز به زبان ایتالیایی ترجمه و منتشر شد. از دیگر آثار این نویسنده می‌توان از «پسرک مو فرفری»، «خط گم‌شده» و «آدمک‌ها» نام برد. این نویسنده همچین تاکنون بیش از ۳۰ اثر در زمینهٔ مهارتهای زندگی به صورت مشارکتی به چاپ رسانده‌است.
زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟
