عالم ربانی، آقا سید محمدتقی سجادی، در آبان 1314 خورشیدی، در آخوند محله رامسر، پای به عرصه گیتی نهادند. پدرشان، آقا سید یعقوب، روحانی وارسته ای که آوا و مناجات ملکوتی سحرگاهی شان، زبانزد خاص و عام بوده و هست و مادرشان، زهرا خانم (دختر آقا شیخ محمدحسین نارنج بنی فرید تنکابنی، مجتهد عالی قدر زمان در منطقه)، بانویی فاضله و پرهیزکار بودند که پس از درگذشت همسر در ده سالگی آقا سید محمدتقی، تربیت و سرپرستی ایشان را بر عهده گرفتند. خدمت و احترام ایشان نیز به مادر، وصف ناشدنی بود. تحصیلات ابتدایی را در رامسر و متوسطه را در قم به پایان رساندند. تحصیلات مقدماتی حوزوی را در رودسر و قزوین و سطح و خارج فقه و اصول (اجتهاد) را در قم انجام دادند. از استادان بزرگوارشان در دروس مختلف، از جمله ادبیات عرب، فلسفه و منطق، فقه و اصول، کفایه و ...، می توان به حضرات آیات و مراجع عظام: الهیان (آقا شیخ علی اکبر)، نوری همدانی، مکارم شیرازی، مشکینی، سبحانی، دوزدوزانی، مفتح، جهانگیری، ستوده اراکی، سلطانی طباطبایی، شاهرودی، امام خمینی و بروجردی اشاره نمود. تحصیلات دانشگاهی را در رشته الهیات در دانشگاه تهران و ادبیات فارسی در دانشسرای عالی تهران، زیر نظر استادان گران قدری چون: دکتر آیتی، بهشتی، شهابی، راشد، آریانپور، سید ضیاءالدین سجادی، شعار، محجوب، نوربخش، هومن، علی آبادی، حمیدی شیرازی و ناظر زاده کرمانی گذراندند. پس از استخدام در آموزش و پرورش، در دبیرستان های شهسوار (تنکابن)، رامسر و مرکز تربیت معلم ملّا صدرا، با تسلّطی مثال زدنی در دروس مختلف از جمله ادبیات فارسی، ادبیات عرب، قافیه و عروض، به مدت سی سال تدریس کردند. همزمان به فعالیت های کشاورزی پرداخته، سردفتری ازدواج را به مدت سی و هشت سال بر عهده داشتند.
