قطب‌الدین ابوعبدالله محمد بن محمد بویهی رازی ورامینی از فقهای شیعه که با القاب گوناگونی مانند قطب‌الدین، علامه رازی، قطب تحتانی شناخته می‌شود. کنیه او را ابوجعفر رازی نوشته‌اند. نام کامل او چنان که آمد، مورد تأیید و اجماع دانشمندان و شرح‌حال‌نویسان است. در بارهٔ سال تولد و وفات او اختلاف نظرهای بسیار است. در کتاب‌های رجالی و شرح حال شیعی وفات ورامینی در دوازدهم یا سیزدهم ذی‌القعده سال ۷۷۶ و در کتاب‌های اهل سنت تاریخ وفات قطب‌الدین سال ۷۶۶ قمری نوشته شده است. در هدیة العارفین نیز درگذشت او به سال ۷۶۶ سال او گفته شده‌است. اما از آن رو که شهید اول در سال ۷۶۸ از محضر او بهره برده‌است، بر نقل اهل سنت اشکال وارد است.
