ابراهیم خواجهنوری(زادهٔ اسفند ۱۲۷۹ خورشیدی در تهران یا شیراز، درگذشتهٔ ۱۳۷۰ خورشیدی در تهران) نویسنده، روانشناس، روزنامهنگار و سیاستمدار ایرانی دوران معاصر است. ابراهیم خواجهنوری در اسفند ۱۲۷۹ هجری شمسی در تهران (یا شیراز) متولد گردید. پدرش میرزا حبیبالله لشکرنویس فرزند فتحالله بود، و برادر او میرزا ابوتراب خان نظمالدوله بود. شغل خانوادگی آنها لشکرنویسی (دارایی ارتش) بود. در یک سالگی پدرش را از دست داد و زیر نظر برادر بزرگش نظمالدوله تربیت شد. تحصیلات مقدماتی را در تهران به انجام رسانید. سپس وارد مدرسه سن لوئی شد و در آنجا ضمن یادگیری کامل زبان فرانسه، دورهٔ مدرسهٔ مزبور را به پایان رسانید. خواجهنوری در مدرسهٔ سن لوئی با محمد حجازی (مطیعالدوله)، نصرالله فلسفی و محمد سعیدی همدرس و دوست بود و هر چهار نفر وارد وزارت پست و تلگراف شدند و برای ادامهٔ تحصیل به فرانسه رفتند و در نویسندگی و ترجمه شهرت یافتند و آثار فراوانی برجای گذاردند.