عبدالکریم سروش (در شناسنامه: حسین حاج فرجالله دبّاغ؛ زادهٔ ۲۵ آذر ۱۳۲۴ خورشیدی در تهران)، فیلسوف، نواندیش دینی، نظریهپرداز، متکلم، مدرس دانشگاه، مولویشناس، شاعر و مترجم ایرانی است. سروش پژوهشگر برجستهٔ فراخوانده در کتابخانهٔ مرکز جان کلاگ (John W. Kluge Center) و استاد مهمان در دانشگاههای پرینستون، ییل، هاروارد و آمستردام و پژوهشگر مهمان در مرکز دین، صلح و فعالیتهای جهانی در دانشگاه جرجتاون بودهاست و درسهای اسلامشناسی و مولویشناسی را در این دانشگاهها تدریس کردهاست. او هماکنون استاد میهمان دانشگاه مریلند در کالج پارک است. سروش در رشته داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران و در رشتهٔ شیمی تجزیه و فلسفه علم در دانشگاه لندن تحصیل کردهاست. او نظریات خودش را کلام جدید مینامد و مرام کلامی خود را نومعتزلی میداند. وبگاه بیبیسی فارسی در گزارشی وی را مناقشهبرانگیزترین روشنفکر دینی و یکی از تأثیرگذارترین متألّهان شیعی نزدیک به سه دههٔ اخیر ایران و رهبر جریان روشنفکری اصلاحطلب ایران دانست. سروش آثار و تحقیقاتی در زمینهٔ ادبیات فارسی نیز انجام داده و از مولویشناسان حال حاضر است. او تصحیح مثنوی معنوی بر اساس نسخه قونیه را انجام داده که مورد تحسین فراوان قرار گرفت.[