حسن هنرمندی در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در طالقان متولد گردید. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در ساری به پایان رسانید. سپس رهسپار تهران شد و موفق به اخذ مدرک لیسانس زبان و ادبیات فرانسه از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران گردید. مدتی در دبیرستانهای تهران به تدریس مشغول بود و چند وقتی نیز برنامه های ادبی رادیو ایران را اداره می کرد. در سال ۱۳۴۳ شمسی به فرانسه رفت و به اخذ مدرک دکتری در رشته ادبیات فرانسه نایل آمد. سپس به ایران بازگشت و در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به سمت استادیاری رشته زبان فرانسه برگزیده شد. ضمنا برخی از اثار ادبی و شعری فرانسه را به زبان فارسی ترجمه نموده است. در شعر او گرایش های عاشقانه و اجتماعی به چشم می خورد.پس از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرد و عاقبت در روز ۲۶ شهریور ماه ۱۳۸۱ در شهر پاریس، با خوردن چند قرص خواب آور با کنیاک خودکشی کرد.دربارهٔ ترجمه های هنرمندی در کتاب «تاریخ ترجمهٔ ادبی از فرانسه به فارسی» چنین اظهار نظر شده است: « هنرمندی در ۱۳۳۳، همزمان با سردبیری ماهنامهٔ سخن، نخستین ترجمهٔ خود را تحت عنوان همسران هنرمندان اثر آلفونس دوده منتشر کرد. او علاقهٔ وافری به آندره ژید داشت و همواره می کوشید با تدوین مقالات و برگردان آثار مهمش نظیر سکه سازان، مائده های زمینی و مائده های تازه و آهنگ روستایی، وی را بیش از پیش به ایرانیان بشناساند. ترجمه های او در عرصهٔ نظم و نثر، با آن که گاهی شتابزده و تحت اللفظی جلوه می نماید، در ردیف ترجمه های قابل قبول قرار دارد.»
اکنون حدود یک قرن و نیم از اولین باری که آلیس این سفر را شروع کرد، می گذرد و داستان فروتنانه ی کارول، حالا الهام بخش خلق فیلم ها، نقاشی ها و بسیاری از هنرهای دیگر شده است.
