امیرهوشنگ ابتهاج

امیرهوشنگ ابتهاج

امیر هوشنگ ابتهاج روز یکشنبه ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود. برادران ابتهاج «غلامحسین ابتهاج و ابوالحسن ابتهاج» عموهای او بودند. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت و دبیرستان را در تهران گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه ها منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خون ریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان (دیرست گالیا…) با اشاره به همان روابط عاشقانه اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود.ابتهاج مدتی به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت.

کتاب های امیرهوشنگ ابتهاج

بانگ نی (شومیز)


تاسیان (جلد سخت)


سیاه مشق/تاسیان/بانگ نی


سیاه مشق


آینه در آینه


بانگ نی (جیبی)


هدیه


تاسیان (جیبی)


سیاه مشق (جیبی)


حافظ (به سعی سایه)


بانگ نی (زرکوب)


راهی و آهی