بهناز علیپور گسکری (زادهٔ ۲۸ شهریور ۱۳۴۷ در رودسر) داستاننویس، منتقد ادبی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر ایرانی است. وی از نویسندگان زن صاحبسبک در داستاننویسی معاصر ایران است. زبان و تکنیکهای روایی در داستانهای کوتاه و رمانهای او از درخشش بیشتری برخوردار است. برخی از داستانهای کوتاه او به زبانهای انگلیسی و ترکی ترجمه شدهاند. او دو مجموعه داستان کوتاه، دو رمان، دو کتاب پژوهشی در حوزهٔ مطالعات ادبی و تحلیل آثار داستانی ایرانی، یک اقتباس ادبی، و بیش از صد مقاله اعم از علمی-پژوهشی، ترویجی، مروری و… در کارنامهٔ ادبی خود دارد. بهناز علیپور گسکری، بهعلاوه، به آموزش نویسندگی خلاق در دانشگاه و آموزشگاههای گوناگون پرداخته و داوری برخی مسابقات ادبی در داخل و خارج از ایران را برعهده داشتهاست. او با نویسندگانی همچون شهریار مندنیپور، حسین آبکنار و صفدر تقیزاده، و همچنین جعفر شعار کار کردهاست. علیپور گسکری داستاننویسی را از سال ۱۳۷۴ شروع کرد.