آنّا آخماتووا با نام اصلی آنّا آندرییوا گارینکو شاعر و نویسنده اهل روسیه بود. وی یکی از مهترین شاعران روسیه در قرن بیستم محسوب میشود و نامش در فهرست نهایی نامزدان جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۶۵ قرار گرفت. او یکی از بنیانگذاران مکتب شعری آکمهایسم بودهاست. بنمایههای اشعار وی را گذر زمان، خاطرات و یادبودهای گذشته، سرنوشت زن هنرمند و دشواریها و تلخیهای زیستن و نوشتن در زیر سایه استالینیسم تشکیل میدهد. گسترهٔ شعرهای وی از تصنیفهای کوتاه تا اشعاری با ساختار پیچیده را در بر میگیرد. سبک او که مشخصهاش ایجاز و قیود عاطفی است، بهوضوح بکر و متمایز از شاعران همدوره خود است و لحن زنانهٔ استوار، پیشگامانه و شفاف وی، فصل جدیدی در شعر روسیه را رقم زد.
این کتاب مجموعه ای از بهترین اشعار این شاعر است.
آنّا آخماتووا (به روسی: Анна Ахматова) با نام اصلی آنّا آندرییوا گارینکو زاده ۱۸۸۹، اودسا - درگذشته ۱۹۶۶، مسکوشاعر و نویسنده اهل روسیه بود.
او یکی از بنیانگذاران مکتب شعری آکمهئیسم بوده است. بنمایههای اشعار وی را گذر زمان، خاطرات و یادبودهای گذشته، سرنوشت زن هنرمند و دشواریها و تلخیهای زیستن و نوشتن در زیر سایه استالینیسم تشکیل میدهد.
بعد از پیشگفتار، شرح ملاقات آیزایا برلین با آنا آخماتووا آمده که عبدالله کوثری ترجمه کرده و اگر اشتباه نکنم پوری از کتاب "دعوت به تماشای دوزخ" با ترجمهی کوثری برداشته. خوندن شرح این ملاقات از چند حیث برام جالب و جذاب بود و مهمترینش این بود که با نظر آخماتووا راجعبه افرادی مثل چخوف، داستایفسکی، آلکسی تولستوی، تورگینیف و غیره آشنا میشیم.