همانند نغمه ی مادری/ بر گاهواره ی کودکش،/ همانند پژواک کوهساران،/ که پاسخ می دهد سحرگاه ساز شبان را؛/ و چونان هیاهوی دریای عزیزی/ که دیری است از آن دور مانده ام،/ طنین نام فرخنده ات، اسکندریه،/ آواز می دهد در گوش هایم!
الکساندر پوشکین نویسنده ی پرکاری که تا قبل از مرگ زودهنگام خود، تقریبا یک تنه برخی از برجسته ترین سنت ها در ادبیات را به وجود آورد
کتاب بسیار خوبیست. ترجمه متوسطی داره اما بسیار بشاش و زنده است. به راحتی میتونید به شناختی کلی از شعر روسیه و شاعران روس کسب کنید.