کتاب اگر فقیری برایت متاسفم

افکار، رفتار و منش تو شبیه کسانی میشه که بیشترین معاشرت و نشست و برخاست و حشرونشر رو باهاشون داری. پس اگه با بی محتواها معاشرت کنی، شک نکن بعد از مدتی طولانی که از این نشست و برخاست بگذره، تاثیراتی بر تو خواهند گذاشت. حتی اگه تو در زمینه اعتقادات شخصی قوی باشی. انسان ها عادت پذیر هستند؛ یعنی میشه در عرض یه مدت کوتاه چندساعته دچار یه عادت بشی یا نقطه مقابل آن، یه عادتی رو سال ها نتونی ترک کنی. به خاطر همینه که خیلی ها در یه مدت خیلی کوتاه معتاد میشن و به اعتیاد عادت می کنن. عادت به چیزی که می دونی تو رو نابود می کنه، اما نمی تونی از لذت در لحظه ش دل بکنی. مثل عادت سمی تنبلی و اعتیاد به اون. خیلی از این عادت های سمی به ما منتقل میشن اون هم با معاشرت؛ معاشرت با بی محتواها، بی سوادها، بیکارها، بی اخلاق ها و بی هدف ها و… معاشرت بستری که آلوده و سمی باشه، به سرعت می تونه ما رو به عادت های سمی و مخاطره انگیز مبتلا و آلوده کنه. در مقابل، هرچقدر بستر معاشرتی و ارتباطی تو و زمان هایی که وقت می ذاری تا با دیگران اون زمان رو سپری کنی، بستری قوی تر و با کیفیت تر باشه، به همون نسبت عادت های سمی در تو کمتر میشه و عادت های قوی و مفید در تو بیشتر میشه. وقتی عادت های تو تغییر کنه به همون نسبت رفتارت هم تغییر می کنه و در نتیجه، ارتباط جامعه تغییر می کنه و مسیر هدف هات هم به همان نسبت تغییر می کنه؛ چون تو با آدم هایی معاشرت می کنی که روی پله اول هستن و تو هر روز برای ملاقات با آن ها باید صد پله پایین بیای و دوباره به جای اولت برگردی، اون هم اگه رمق داشته باشی که برگردی به پله ای که در اون قرار داشتی. پس بهتر نیست با آدم هایی معاشرت کنی که صد پله از تو بالاترن تا حداقل زمانی که می خوای به جایگاه اولت برگردی راحت تر و در سرازیری باشی، البته اگه از اون ارتفاع خوشت نیاید و نخواهی همونجا بمونی. پس با کسانی معاشرت کن که ذهن ثروتمندی داشته باشند تا به ثروت معتاد بشی نه به فقر.