کتاب حاضر به دنبال بررسی ماهیت و گستره روابط فزاینده میان سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و خاورمیانه از سال 1994 تا زمان حال است. این رابطه در حال تحول تحت تأثیر پیچیدگی ای قرار گرفته است که در هر جنبه با چالش های داخلی و بیرونی خاص خودش روبرو بوده است. افزون بر این، صحنه بین المللی که همیشه در حال تغییر و تحول است، تأثیر خود را بر آهنگ و عمق این روابط در حال گسترش گذاشته است.
به منظور ارزیابی و شناسایی پارامترهای رابطه جدید ناتو-خاورمیانه، کتاب حاضر چالش های داخلی و بیرونی این رابطه را بررسی و تحلیل می کند. به طور مسلم، ناتو و خاورمیانه در یک خلاء سیاسی و ژئواستراتژیک به یکدیگر نگاه نمی کنند؛ هر دو زیر سایه تأثیر ایالات متحده قرار دارند. از این رو، جدا کردن این رابطه از بستر گسترده تر جهانی از جمله تأثیر عظیم ایالات متحده بر ناتو و خاورمیانه بسیار دشوار است. در واقع، می توان استدلال کرد که فهم منطقه خاورمیانه بدون پرداختن به یا بدون ارجاع به نقش ایالات متحده و ماهیت سیاست هایش خاصه پس از حوادث 11 سپتامبر 2001، ممکن نیست. از این رو، بدون بررسی نقش برجسته ایالات متحده در تعیین آهنگ و گستره فرایند تحول پیمان آتلانتیک شمالی از زمان پایان جنگ سرد و نیز دامنه سیاست خاورمیانه ای اش نمی توان راهبرد ناتو یا جهت گیری اش را در قبال خاورمیانه درک کرد.
کتاب ناتو و خاورمیانه
جوینده
محمدمصطفی عرفی
