کتاب خیام و پساخیامیان

ایرج صف شکن پیوندی معنوی با خیام برقرار میکند اما باورهای فرهنگی و ادبیت و زبان او با خیام متفاوت است، و هیمه‌ی این هیاهو را میسوزاند و جهان را به سرعت به سمت فنا میداند: خیام: آنان که ز پیش رفته اند ای ساقی در خاک غرور خفته اند ای ساقی رو باده خور و حقیقت از من بشنو باد است هر آن چه گفته اند ای ساقی و صف شکن میگوید: این همهمه‌های پرهیاهو همه هیچ بیهوده مگرد در خم این همه پیچ روزی که قلم نوشت بر صفحه‌ی ما طرحی ز عدم بود و همه پیچاپیچ

بخشی از کتاب: خیام و ایرج زبردست در رباعی زیر به دلهره ها، سرگردانی و فنای انسان اشاره میشود: هستی نفسِ ساعتِ سرگردانی است در ثانیه‌ها دلهره‌ی پنهانی است تسبیحِ قیامت است در دستِ زمان هر دانه آن جمجمه‌ی انسانی است

این کتاب با سیری کوتاه درباره تاریخچه رباعی و اولین شاعرانی که به سرایش رباعی پرداختند شروع میشه و در بخش‌های جداگانه به مقایسه اشعار خیام و حافظ، خیام و نیما یوشیج، خیام و ایرج زبردست، و خیام و ایرج صف شکن از لحاظ دیدگاه، اندیشه و مضامین مشترکی که در اشعار هست میپردازه. رباعی هایی که انتخاب و بررسی شدند جزو بهترین رباعی‌های شاعران مذکور هست و در واقع این کتاب به عنوان گزیده اشعار رباعی از قدما تا متاخرین گزینه مناسبی هست.