امپراتوری عثمانی، یکی از امپراتوری‌های بزرگ و تأثیرگذار در تاریخ جهان بود که از قرون وسطی تا اوایل قرن بیستم وجود داشت. این امپراتوری بخشی از شبه‌جزیرهٔ آناتولی را به عنوان میهمانی‌های سلاجقه اشغال کرده و در سده ۱۳ میلادی تأسیس شد. در اوج قدرت خود، امپراتوری عثمانی کشورهای گسترده‌ای از شرق اروپا و آسیا تا شمال آفریقا و خاورمیانه را شامل می‌شد.
این امپراتوری بر اساس دین اسلام و قومیت ترک تشکیل شده بود و مدت‌ها به عنوان دولتی عظیم و پیشرو در زمینه سیاست، علم، فرهنگ و هنر شناخته می‌شد. دوران اوج امپراتوری عثمانی در قرن شانزدهم و هفدهم به عنوان "عصر سلطنت عالی" معروف بود. امپراتوری عثمانی تحت حکومت خاندان عثمانی قرار داشت و امپراتوران به عنوان "پادشاهان عثمانی" شناخته می‌شدند. در طول تاریخ خود، امپراتوری عثمانی با مواجهه با امپراتوری‌های مختلفی مانند صفویه، مغول‌ها، همچنین با دولت‌های اروپایی مانند اسپانیا، رومانی و روسیه مواجه شد. جنگ‌های دولت‌های اروپایی به ویژه در آخرین دوره‌های امپراتوری عثمانی به کاهش تدریجی توان نظامی و تسلیحاتی این امپراتوری منجر شد.
امپراتوری عثمانی در قرن نوزدهم با دستیابی به کمال سقوط و واگذاری قدرت به جمهوری ترکیه مدرن و بنیان‌گذاری ترکیه به سرآمد آمد. این سقوط به عنوان انقلاب آتاتورک شناخته می‌شود. امروزه ترکیه به عنوان جانشین تاریخی امپراتوری عثمانی و به عنوان یک کشور جدید و مدرن در منطقه شناخته می‌شود.
کتاب امپراتوری عثمانی
علمی و فرهنگی
مهرداد کیا
