کتاب پروژه خونین او

آقای گیلیس انسان بسیار درس خوانده ای بود، تحصیلاتش را در گلاسگو تمام کرده بود. به جز خواندن و نوشتن و ریاضیات به ما علوم و تاریخ هم درس می داد و گاهی بعدازظهرها برای مان قصه هایی می گفت از خدایان و هیولاهای اساطیر یونان. هرکدام از خدایان اسم داشتند و متاهل بودند و بچه هایی داشتند که آن ها هم خدا بودند. یک روز از آقای گیلیس پرسیدم چه طور ممکن است بیشتر از یک خدا وجود داشته باشد و او در جوابم گفت خدایان یونانی شبیه خدای ما نبوده اند. آنها فقط موجوداتی بوده اند فناناپذیر. وقتی کلمه ی اسطوره را به کار می بریم یعنی چیزی که درباره اش حرف می زنیم واقعیت ندارد، قصه ای است برای سرگرمی.

دیدگاه مردم منطقه ی ما این است که اگر بداقبالی به سراغ کسی بیاید، هیچ راهی برای فرار از آن وجود ندارد. مثلا اگر یک دسته ماهی گیر از زدن به دل دریا صرف نظر کنند، همان روز تیر سقف خانه ی یکی شان کنده می شود و می خورد به سرش. به هیچ وجه نمی شود فهمید که بداقبالی به چه شکل بر شانه ی آدم می نشیند و بنابراین هرتلاشی برای مقابله بت تقدیر در نظر گرفته شده ی آدم ها بیهوده است.