کتاب هستی من

سرم را به طرف شیشه ماشین چرخاندم . نم نم باران مرا در حال و هوای زیبایی فرو برد. بوی نم و برگ خیس خورده برایم دل چسب بود ، باران شدت گرفت . تابلوی زیبای طبیعت در جلوی رویم قرار داشت . یک جنگل مه گرفته و بارش باران چیزی بود که همیشه عاشقش بودم. دلم بی قرار بود او که انگار از درون من با خبر بود فکرم را خواند و آرام آرام ماشین را به گوشه جاده هدایت نمود و کنار قهوه خانه کوچکی که مثل یک کلبه تنها وسط یک جاده زیر بارش باران شسته میشد توقف کرد. از پنجره کلبه آسمان و طبیعت بکر جاده را نگریستم و او آرام کنارم ایستاد و دستی لا به لای موهای نمناکش کشید و...

(برگرفته از متن ناشر)