اولوعارف چلبی مردی بزرگ در دوران خود بوده و به طور مشخص به چلبیاوْغلو نسبت داده میشود. او پسر سلطان ولد، که دومین فرزند مولانا جلالالدین محمد بلخی (مولوی) بود. اولوعارف چلبی به عنوان عارف، شاعر و قطب مهمی در دوران خود شناخته میشود و در دربار ایلخانیان جایگاه ویژهای داشت.
پدر سلطان چلبی با هدف اشاعهی طریقت، مرکزی تاسیس کرد که عاشقان مولانا را در آن جمعآوری کرد و خلیفهگانی را به مناطق مختلف ارسال میکرد تا پیام مولانا را منتقل کنند. اولو عارف چلبی نیز در همین راه قدم گذاشت و پس از وفات پدر به مقام ارشاد مولویان نشست. او بخش زیادی از زندگیاش را به سفر و سیاحت اختصاص داد و در هر جایی که رفت، خاطراتی از مولانا را به همراه داشت.
سفرهای متعدد اولو عارف چلبی در اشاعهی طریقت مولویه نقش مهمی داشت. او به شهرهای مختلفی سفر کرد و در سلطانیه، پایتخت ایلخانیان، حدود یک سال یا بیشتر اقامت داشت. در این دوران، شیوهی سماع مولویه را به آنان معرفی کرد و در همانجا درگذشت.
مقبره سلطان چلبی در وسط و دیگر مریدان و شاگردان بر اساس درجه و رتبه در اطراف او دفن شدهاند.
کتاب دیوان اولو عارف چلبی