"سرای سکوت" کتابی است از "ایرج شهبازی" که شامل "پیام های عارفانه از تذکرة الاولیای عطار نیشابوری" است. "تذکرة الاولیای عطار نیشابوری" به یک دسته بندی از کتب عرفانی تعلق دارد که در آن احوال، آثار، کرامات و اندیشه های صوفیان و عارفان، معرفی و بازگو می شود. در میان کتب نامی عرفان و تصوف در ایران، "تذکرة الاولیای عطار نیشابوری" با برخورداری از نثری سلیس، استوار و ساده خوانشی روح نواز را ارائه می کند که مخاطب را همچون تجربه ی مطالعه ی اشعار لطیف فارسی، محظوظ و بهره مند می سازد. دیگر ویژگی این کتاب برجسته، دوری از اطناب های خسته کننده و همچنین مختصرنویسی های آسیب زننده است؛ به عبارتی می توان گفت که اعتدال "عطار نیشابوری" در نگارش و تدوین "تذکره الاولیا" سبب شده تا اثر از ملال درازگویی و نقص کوتاه نویسی در امان بماند و بدون این که ذهن و روح مخاطب را آزرده سازد، خوانشی دلنشین را در اختیار او قرار دهد.
در گنجینه ی ادب و عرفان فارسی، آثار بسیاری هستند که با دربرداشتن جملات حکیمانه و سرشار از عشق و دلسوزی، گرمای خرد و محبت را یکجا به جان مخاطب تقدیم می کنند و "تذکرة الاولیای عطار نیشابوری" یکی از بهترین نمونه های این آثار است. "ایرج شهبازی" که کتاب "سرای سکوت" را با وفاداری به متن این اثر برجسته به رشته ی تحریر درآورده است، بیش از سیصد و پنجاه عبارت ژرف، شکوهمند و درخشان را از عرفای اسلامی و از کتاب "تذکرة الاولیای عطار نیشابوری" انتخاب کرده و با جایگزینی واژه های دشوار و حذف پیچیدگی های ساختاری و زبانی که متعلق به عصر قدیم بوده اند، اثری روان و در عین حال سرشار از آموزه های عرفانی را به مخاطب عرضه نموده است.
کتاب سرای سکوت