شرح قطبالدین شیرازی به مثابه چراغی برای گوهر معانی و معارف بیان شده در حکمة الإشراق است. او از رموز پرده برداشته و نهفته ها را پدیدار و نمایان ساخته و واژگان و اصطلاحات دشواریاب را شرح داده و گره از پیچیدگیها گشوده و نکتههای بایسته را بیان کرده و با صید صدف درّ معانی، آن را با شرح و بیانی آشکار و هویدا عرضه میدارد و در شرح از آوردن اصطلاحات و عبارات دشوار می پرهیزد و آنچه را که بایستهی شرح است، ذکر میکند و حشوی در شرح او ملاحظه نمیشود.
(از متن کتاب)