«کشف الاسرار عن حکم الطیور والازهار»، تصنیف ابن غانم مقدسی (حدود ۶۲۸-۶۷۶ ق)، دانشور پرآوازه عرب در سده 7ق است. این اثر از گونه ادبیات رمزی / لسان حال به شمار میرود و شامل سه بخش است: اشارات گلها، اشارات پرندگان و اشارات جانوران. این رساله را در سده 8ق، یوسف بن محمد بن ابراهیم نوری به فارسی ترجمه کرده و با حفظ ویژگیهای ادبی و بلاغی اصل اثر، دست ذوق را در پردازش و گزارش آن باز گذاشته و رسالهای لطیف پرداخته است. او ترجمه خود را به فخر الدین عیسی بن محمد بن آیدین از امیران سلسله آیدین (حک: ۷۲۹-۷۹۳ ق) اتحاف کرده است.
کتاب کشف الاسرار فی حکم الطیور و الازهار