کتاب «لهوف» یا اللهوف علی قتلی الطفوف اثر ارزشمندی از سید بن طاووس، عالم و محدث شیعی قرن هفتم هجری است. این کتاب که به معنای ناله های سوزان بر کشتگان بیابان است، یکی از مهمترین منابع در زمینه واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (ع) به شمار میرود. سید رضیالدین علی بن موسی بن جعفر بن طاووس حسنی (589-664ق)، معروف به سید بن طاووس، از علمای برجسته شیعه در قرن هفتم هجری بود. موضوع این کتاب به شرح وقایع کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش میپردازد. لهوف به دلیل جایگاه معنوی و علمی سید بن طاووس، از اعتبار بالایی در میان علما و محققان شیعه برخوردار است. کتاب لهوف به چند فصل یا چند «مسلک» تقسیم می شود، یا بعبارتی به سه بخش اصلی تقسیم میشود: وقایع پیش از عاشورا، وقایع روز عاشورا، و وقایع پس از عاشورا. از ویژگی های این کتاب می توان به روایت دقیق و جزئی از وقایع کربلا - تمرکز بر جنبههای عاطفی و احساسی واقعه عاشورا - ارائه دیدگاه خاص درباره هدف امام حسین (ع) از قیام و... دانست. سید بن طاووس در این کتاب نظریهای را مطرح میکند که بر اساس آن، هدف اصلی امام حسین (ع) از حرکت به سمت کربلا، شهادت بوده است. این نظریه در میان محققان و علما مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
لهوف، به عنوان یکی از منابع اصلی در مطالعات عاشورا و تاریخ تشیع شناخته میشود و در طول قرنها مورد استفاده محققان، مداحان و عزاداران قرار گرفته است. سید بن طاووس در این کتاب از منابع متعدد و معتبر زمان خود استفاده کرده و تلاش نموده تا روایتی جامع و دقیق از واقعه عاشورا ارائه دهد.
این کتاب، از سویی به عنوان یک منبع تاریخی، و از سویی دیگر به عنوان متنی برای مراسم عزاداری و روضهخوانی نیز مورد استفاده قرار میگیرد، تا آنجاکه برای مقتل خوانی، مناسب ترین مقتل و کتابی اثرگذار، سلیس و تاثر برانگیز است. لهوف سید بن طاووس کتابی ارزشمند و تأثیرگذار در حوزه مطالعات عاشورا است که با روایتی عاطفی و در عین حال مستند، نقش مهمی در حفظ و انتقال تاریخ و فرهنگ عاشورا در جامعه شیعی ایفا کرده است.
کتاب لهوف سید بن طاووس