زمانی که از (فلسفه سینما) سخن می گوییم به راستی از چه حرف می زنیم؟ آیا فیلم ها صرفا تصویرگر اندیشه های فلسفی را ایفا می کنند، یا خود می توانند اندیشه های فلسفی موجود را پیش ببرند و له علیه آن ها دست به استدلال های بصری بزنند؟ ... هستند فیلسوفانی که گمان می کنند فیلم ها اگر در برابر الگوهای ادراکی سوژه ی بیننده مقاومت کنند و نظم چیزها و ادراک را برهم زنند، می توانند شوکی به تفکر وارد کنند و به معنایی دست به فلسفه ورزی بزنند. اما اگر سینما باید این شرط استعلایی گریزپا و نا-سینمایی خویش را برای دست یافتن به (رخداد سینمایی) به رسمیت بشناسد، فلسفه نیز گریزی از این امر نخواهد داشت.
کتاب فلسفه سینما
شوند