... گلدان های پشت پنجره،همچون نخل های تنیده درهم،با دلدار خود به راز و نیاز نشسته اند.تابلوی فرشی که برگ های پاییزی اش بی تاب از شاخه هاش جدا شده اند،جسورانه و بی اعتنا به هیاهو،بر گونه آسمان بوسه می زنند،تاب می خورند و با مهر بر روی زمین آرام می گیرند...