داستان خروس خطی است و وقایع را به ترتیب زمان وقوع شان دنبال می کند. این کاری است که اغلب داستان های مدرن نمادساز (چه واقع گرا و چه غیر واقع گرا) انجام می دهند؛ مثلا: خروس (ویلیام فاکنر)، پیرمرد و دریا (ارنست همینگوی) و قصر (فرانتس کافکا). حتا داستان کوتاهی مثل معصوم اول (هوشنگ گلشیری) هم با این که از پایان آغاز می شود، اما بعد از گریزی به زخمی شدن یکی از اهالی، داستان را به ترتیب وقوع اتفاق ها و از اول تا آخر می گوید.
متاسفانه از نویسنده این کتاب (آقای سناپور) باید دلخور شد، چرا که سنگی بر گوری جلال آل احمد را رمان دانسته و این بسیار عجیب است! شاید اصلا این کتاب را نخوانده و تحلیلی خیالبافانه انجام داده اند. سنگی بر گوری زندگی نامه نویسی یا بیوگرافی است از زبان جلال آل احمد. بخشی از زندگی جلال آل احمد و سیمین دانشور که برای بچه دار شدن تلاش میکنند. اولین چاپ این کتاب هم مربوط به دهه شصت است و قبل از سال ۵۷ منتشر نشده چرا که دارای الفاظ رکیک و غیراخلاقی است.