مجموعه داستان «آواز نیشکر»، دومین اثر داستانی حبیب پیریاری است که با پرداخت عمیق به مضامین اجتماعی منتشر گردیده است. این مجموعه شامل نه داستان کوتاه با عناوین «آساره در شب دیجور»، «پدر رضا ریالی»، «بی‌وجدان‌ها»، «بچه مارها»، «بارور»، «قلب بلغوری»، «لاک‌پشت»، «کلمات لیکور» و «ناتور» است. داستان زیبای «آساره در شب دیجور» جزو لیست نهایی بهترین آثار در دومین جشنواره داستانی مازندران قرار داشته است. داستان‌های این مجموعه عموما دارای درون‌مایه‌ی انتقادی به روابط و ساز‌و‌کارهای اجتماعی هستند. پیریاری با بهره‌گیری از عنصر طنز و همچنین ایجاد تعلق‌های مناسب مخاطب را همراه خود می‌کند و با ارائه‌ی فرمی جدید، نقد‌های خود را در قالب روایت داستانی مطرح می‌کند. داستان‌های این مجموعه عموما در محیط جنوب و یا تحت‌تاثیر جنوب ایران هستند که یادآور مکتب جنوب در ادبیات داستانی ایران است.
واقع‌گرایی مکتب جنوب، جزو ویژگی‌های مهم آن است که حدومرز این مکتب ادبی ایران را از مکاتب دیگر تعیین می‌کند. آشنایی‌زدایی از زبان روایت و همچنین تقدس‌زدایی از زندگی شاخصه‌های مهم این مکتب است که در آواز نیشکر به‌خوبی مشاهده می‌شود. نویسنده حتی پا را فراتر از این هم گذاشته و از نویسنده معروف مکتب جنوب، احمد محمود یاد می‌کند که می‌تواند به‌نوعی ادای دین او به این نویسنده‌ی شهیر جنوبی باشد.
مجموعه داستان قبلی حبیب پیریاری که با عنوان «پری‌چهره‌های مچاله» در سال 1399 منتشر شد هم پرداختی وسیع به معضلات اجتماعی دارد که نه‌تنها پدیده‌ی شهر، که در مناطق دورافتاده و روستایی هم در پی آسیب‌شناسی مسائل اجتماعی است. مجموعه داستان «آواز نیشکر»، بی‌شک توجه مخاطبان مکتب جنوب را در ادبیات داستانی ایران جلب خواهد کرد.
کتاب آواز نیشکر
کنار
حبیب پیر یاری
