«عمارت رصدخانه» کتابی نوشته ادوارد کری، نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس انگلیسی است. این اثر در دسته ادبیات فانتزی تقسیم‌بندی می‌شود و داستان آن در عمارتی بزرگ و قدیمی می‌گذرد که از روزهای باشکوه گذشته‌اش اثری باقی نمانده است. رصدخانه تبدیل به خرابه‌ای متروکه شده که سرپناه تعدادی بی‌خانمان است. ساکنان عمارت هر کدام به بیماری عجیبی مبتلا هستند که آن‌ها را از زندگی معمول خارج کرده است. شخصیت اصلی این رمان مردی به نام فرانسیس اورم 37 ساله است. او پیش از آنکه ساکن عمارت رصدخانه شود در موزه مجسمه‌های مومی کار می‌کرد و پس از اینکه شغلش را از دست داد به رصدخانه پناه آورد. اورم در رصدخانه نمایشگاهی از آثاری برپا کرده که سال‌ها برای گردآوری آن‌ها زحمت کشیده است. اورم بیشتر این آثار را دزدیده است و به همین دلیل کسی حق بازدید از آثار او را ندارد. اشیا نمایشگاه اورم قیمتی نیستند اما برای صاحبان اصلی خود ارزشمند بوده‌اند. از سوی دیگر فرانسیس به همراه پدر و مادرش در رصدخانه زندگی می‌کند. آن‌ها سال‌هاست که در حالتی شبیه به کما به سر می‌برند؛ یکی روی مبل چرمی افتاده و دیگری بر تخت دراز کشیده و تفاوتی با اشیا خانه ندارند.
در عمارت رصدخانه علاوه بر اورم شخصیت‌های عجیب دیگری نیز زندگی می‌کنند از جمله زنی که به سریال‌های بی‌محتوای تلویزیون معتاد است و اگر روزی نتواند سریال تماشا کند دچار حمله‌های عصبی می شود. از دیگر شخصیت‌های عجیب این رمان معلمی بازنشسته است که به بیماری نادری مبتلا است و بی‌وقفه اشک و عرق می‌‌ریزد. در این میان زنی جوان به نام آنا تپ، به عنوان ساکن جدید عمارت وارد رصدخانه می‌شود. از لحظه ورود آنا به رصدخانه تغییرات بسیاری به وجود می‌آید. آنا باعث می‌شود که ساکنان رصدخانه خاطرات فراموش‌شده‌ی خود از دوران پیش از حضور در رصدخانه را بار دیگر به یاد آورند.
کتاب عمارت رصدخانه
نشر چشمه
ادوارد کری
کنار
