کتاب مبانی نشانه شناسی

معنا برای ما فرستاده نمی شود ما آن را فعالانه از طریق فعل و انفعال پیچیده ای با رمزگان یا قراردادهایی که معمولا از آن ها ناآگاهیم خلق می کنیم. مطلع شدن از چنین رمزگانی ذاتا افسونگر است و به طور خردمندانه ای قدرتمندمان می سازد. از نشانه شناسی می آموزیم که در جهانی از نشانه ها زندگی می کنیم و هیچ راهی برای فهم چیزها جز از طریق نشانه ها و رمزگانی که این چیزها در آن سازمان یافته اند نداریم. از طریق مطالعه ی نشانه شناسی آگاه می شویم که این چیزها و این رمزگان معمولا شفاف اند و اعمال ما در «خوانش» آن ها پنهان می شود. لازم است بیاموزیم که حتی واقع نماترین نشانه ها همان چیزهایی نیستند که نشانمان می دهند.

یکی از عام ترین تعریف ها از امبرتو اکو است که می گوید: «نشانه شناسی با هر چیزی که بتواند یک نشانه قلمداد شود سروکار دارد» (اکو ۱۹۷۶، ۷) . نشانه شناسی نه فقط شامل مطالعه ی چیزهایی است که ما در مکالمات روزمره «نشانه» می نامیم، بلکه مطالعه ی هرچیزی است که بر چیزی دیگر اشاره دارد». از منظر نشانه شناسی، نشانه ها میتوانند به شکل کلمات، تصاویر، اصوات، اطوار و اشیا ظاهر شوند.

در حالی که جبرگرایان تکنولوژیکی تأکید می کنند که فرآیند تولید معنا از خصایص طرح های بنیادی رسانه های مختلف تأثیر می پذیرد، تشخیص اهمیت عوامل جامعه شناختی فرهنگی و تاریخی نیز در این که چگونه رسانه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند و در تعیین وضعیت (همیشه متغیر) شان در بافت های فرهنگی خاص بسیار مهم است.