کتاب «شب تیرۀ نفس» نوشته خوآن دلاکروث (یوحنای صلیبی) که در اواخر قرن شانزدهم میلادی نوشته شده است، کتابی از شعر و نثر است که سنگ بنای عرفان مسیحی به حساب می آید. خوآن دلاکروث متولد 1542، یک عارف، شاعر و راهب کارملیت اسپانیایی بود. «شب تیرۀ نفس» در دورانی نوشته شد که رنج و درد یوحنای صلیبی را در بر گرفته بود، از جمله زندانی شدن او به دستور خودش به دلیل دیدگاه های پروتستانیش. کتاب به دو بخش اصلی تقسیم شده است؛ اول منظومه «نوچه اسکورا» و شرح منثور آن که اهمیت عرفانی و کلامی شعر را توضیح می دهد. دوم شعر سفر نفس در «شب تیره» برای رسیدن به نور اتحاد الهی که از زبان غنی و استعاری برای به تصویر کشیدن مبارزات درونی روح با امیالش برای رسیدن به خداوند استفاده می کند. شب تیره استعاره ای از فرایند دشوار و دردناک پاکسازی روح از وابستگی ها و نقص هایش است. که شب تیره شامل رنج شدید و احساس رها شدن از سوی خداوند است. با این حال، این رنج پاک کننده و دگرگون کننده است و منجر به رشد معنوی و نزدیکی بیشتر با خداوند می گردد. هدف نهایی شب تیره اتحاد با خداست، جایی که روح آرامش و شادی عمیقی را تجربه می کند. این پیوند به عنوان یک ازدواج عرفانی توصیف می شود که در آن روح به طور کامل با اراده الهی متحد می شود. با این حال، این سفر معنوی در شب تیره، توسط فیض خدا هدایت می شود. روح باید تسلیم اراده خداوند شود و به هدایت او اعتماد کند، حتی زمانی که راه تاریک و نامطمئن به نظر می رسد، بلکه در این شرایط فیض الهی بر او نائل شود. به طور کلی این کتاب، تأثیرات عمیقی بر عرفان و ادبیات معنوی مسیحی گذاشته است. در طول قرون متمادی عرفا، متکلمان و سالکان معنوی بی شماری از این کتاب بهره گرفته اند.
کتاب شب تیره نفس