فاصلههای غیرقابل تصور میانستارهای و نایاببودن سیارههای زیستپذیر، موجودات هوشمند ساکن زمین را در هزاران هزار پیوستار واقعیت به این فکر انداخت که آخرین کارت خود برای بقا را خرج گزینهای کنند که امتحان خود را طی میلیونها سال پس داده بود: زمین. به این صورت بود که ساکنان زمین با ابداع فناوری سفر میانبعدی از دروازهای گذشتند که آنها را وارد بینهایتی بیانتها کرد و اتحادی به نام پاندومینیون بین میلیونها دنیا شکل گرفت. دنیاهایی که هرچند در پیوستارهای متفاوتی قرار داشتند، اما در واقع همه آنها زمین بودند. اما کشف تصادفی سفر به دنیاهای موازی توسط هادیز تامبووال (دانشمندی مستأصل که در دنیای رو به مرگ خود بهدنبال راهی برای مهار انرژی تاریک بود)، سلسلهای از رویدادها را رقم زد که بزرگترین امپراتوری تمام دورانها را به سمت پایانی تلخ رهسپار کرد. حالا او در میانهی نبردی عظیم قرار گرفته بود که میتوانست به نابودی کامل حیات هوشمند منجر شود و باید تصمیم میگرفت که چطور باید جلوی این ویرانی بیبازگشت را بگیرد.
«دریچهای رو به منظرهی مبهوتکنندهی دنیایی خطرناک و چندوجهی.»
آدرین چایکوفسکی، نویسندهی مجموعهی «فرزندان زمان»
کتاب دروازه بی نهایت