ابن طفیل در دولت موحدون فعالیتهای بسیاری انجام داد و شاگردانی چون ابن رشد را به درگاه موحدون معرفی و تربیت کرد. وی در شعر نجوم فلسفه و… فعالیتهایی داشته و آثاری نیز در کتب دیگر نویسندگان از وی نام برده شده که اکنون در دست ما نیست و به ما نرسیدهاست اما مهمترین اثر وی که اثر فلسفی او میباشد و به دست ما رسیده رسالهٔ حی بن یقظان میباشد و دیدگاههای فلسفی او در این کتاب بیان شدهاست. این کتاب به فارسی توسط بدیع الزمان فروزان فر ترجمه شدهاست.
بیدار در میان دستان بخشنده طبیعت به ساحل جزیره رسید و موجی بزرگ صندوق را به کنار جزیره کشاند. صندوق با فشار موج و پرتاب به روی ساحل از هم گسیخت. نوزاد تنها در میان الوارهای برجای مانده از صندوق، دست و پا می زد و تنها پاسخی که در لحظه بیرون آمدن از صندوق از طبیعت دریافت کرد، نور زیبای خورشید صبحگاهی بود که تاریکی های دنیا را برایش روشن می کرد و گرمای آن، آغوش پر مهر مادر را برایش تکرار می کرد. اما آیا این آغوش خیالی می توانست پاسخ های دیگری بر خواسته های این نوزاد دور از دامان مادر داشته باشد؟ نوزاد، کم کم سرش را مثل همیشه به سمت مادری که حالا در کنارش نبود، چرخاند و لب های ظریفش به دنبال پستان های پر شیر مادر می گشت تا خود را از تشنگی و گرسنگی برهاند، اما هرچه تلاش می کرد، خسته تر می شد.