کتاب "دانشنامه ی نظریه های روایت" نوشته "دیوید هرمن" میباشد.
در چند دهه گذشته شاهد پیدایش نظریه "روایت" بودیم که به دنبال آن علاقه مندان زیادی پیدا کرد که که دامنه وسیعی از رویکردهای مختلف تاریخی، جامعه شناختی، زبان شناختی، روان شناختی، مطالعات_جنسیت و ... را در بر می گیرد.
"نظریه روایات" از آنچه در افراد خاص در شرایط خاص و با عواقب خاص اتفاق افتاده است ، داستان ها به عنوان یک استراتژی اساسی بشر برای رسیدن به زمان ، روند و تغییر در نظر گرفته می شود.
با این حال ، غالب روایت به عنوان تمرکز علاقه در چندین رشته باعث می شود تا دانشمندان ، معلمان و دانش آموزان به یک منبع مرجع جامع دسترسی پیدا کنند.
«روایت شناسی» اولین تلاش به گونه ای منسجم صوری در بررسی جداگانه داستان و تثبیت فراگیری روایت از طریق ایجاد الگوی اکتشافی و همه روایی بود.
این مجلدی است که من به دانشجویانم و سایر راویان توصیه می کنم خرید کنند تا دائما برای مشاوره سریع در دسترس باشند .با بیش از 700 صفحه ، نزدیک به 450 مدخل توسط 200 کارشناس بین المللی روایت- مباحث نظری ، به علاوه یک فهرست 80 صفحه ای ، دایره المعارفی که ارزش سرمایه گذاری دارد.
در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد