این کتاب دربردارندۀ مجموعۀ مقالاتی است که زنده یاد ابوالحسن نجفی در طی چهل سال در مجله ها و نشریه های مختلف به چاپ رسانده بوده است.
بحث دربارۀ وزن شعر فارسی دارای دو بخش عمده است: تقطیع وزن ها و طبقه بندی وزن ها. بدیهی است که بدون مهیاکردن و فراگیری بخش نخست، هرگز نمی توان به سراغ طبقه بندی وزن ها رفت. این کتاب تمام مشکلات مربوط به امر تقطیع وزن ها را حل کرده و مقدمه را برای پرداختن به مبحث طبقه بندی آماده کرده است. از میان مقالات این مجموعه که طی چند دهه نگاشته شده اند اولین آنها در سال 1352 و آخرین آنها که متن سخنرانی ایشان در سال 1386 است مقالۀ نخست، یعنی «اختیارات شاعری» مهم ترین مقاله محسوب می شود؛ زیرا تمام دیگر مقالات این مجموعه از دل همان مقاله بیرون آمده اند، به طوری که اکثر مقالات دیگر را می توان صرفا شرح و بسط و تصحیح و تکمیل مان مقالۀ نخست دانست.
ابوالحسن نجفی، زبان شناس، مترجم، ویراستار بزرگ کشور و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در سال ۱۳۰۸ در خانوادهای مذهبی و سنتی متولد شد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اصفهان گذراند و در رشته ادبیات فارغ التحصیل شد. در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران زیر نظر استادانی چون پرویز ناتل خانلری، فاطمه سیاح و موسی بروخیم به تحصیل در رشته زبان فرانسه پرداخت. سپس در رشته زبان شناسی در سوربن زیر نظر آندره مارتینه به ادامه تحصیل مشغول شد.
او ابتدا به عنوان دبیر در اصفهان مشغول به کار شد. سپس در گروه ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان به تدریس پرداخت و تا سال ۱۳۴۹ در آنجا بود. در همان سال به تهران آمد و همکاری خود را با موسسه فرانکلین آغاز کرد. همزمان به عنوان استاد مدعو در گروه زبان شناسی دانشگاه تهران نیز مشغول شد. او همچنین مدتی در دانشگاه آزاد (پیش از انقلاب)، مرکز نشر دانشگاهی و گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی نیز همکاری داشت. در مرکز نشر دانشگاهی به تدریس «وزن شعر فارسی»، «مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی» و «امکانات زبان فارسی در ترجمه» مشغول بود.
در شعر فارسی وزن ها و ویژگی های وزنی خاصی وجود دارد که هیچ مشابهی در اشعار عرب ندارند و از این رو عروض سنتی همواره در توضیح آنها درمانده بوده است؛ اما اکنون عروض جدید به سادگی و تنها با اتکا به جدول اندازه گیری کمیت هجاها و سه مبحث سادۀ «استثنائات»، «اختیارات شاعری» و «ضرورت های وزنی» از عهدۀ تبیین آنها نیز برمی آید. رباعی و ذوبحرین (مقالۀ اول)، وزن دوری (مقالۀ دوم) و مسئلۀ واو زائد در برخی اشعار خاقانی و انوری (مقالۀ پنجم) از زمرۀ چنین مباحثی هستند.
«شازده کوچولو»، این شاهکار ادبی پر از درس هایی است که کودکان را برای ورود به دنیای بزرگترها آماده می کند.