کتاب طبقه بندی وزن های شعر فارسی

در زمینه ی عروض و طبقه بندی وزن شعر فارسی کتاب های بسیاری به تالیف رسیده با اصول و تقسیم بندی های خاص خود این بخش مهم از زبان شعر و ادبی پارسی را بررسی می کنند. اما به گفته ی دکتر امید طبیب زاده که دست نوشته های استاد فقیدش، ابوالحسن نجفی را گردآوری و به عرصه ی چاپ رسانیده، کتاب طبقه بندی وزن های شعر فارسی بالاتر از هر کتاب دیگری در تاریخ ادبیات فارسی، به اصول و قواعد آن پرداخته است. مولف معتقد است که طبقه بندی های مرسوم قدیمی و سنتی و حتی جدید دارای اشکالاتی هستند که این کتاب با پرداختن به شکل صحیح طبقه بندی ها، این اشکالات را نشان می دهد.
این کتاب اتمام حجت نجفی بر مبحث عروض و وزن محسوب می شود و نگارنده برای بهتر درک شدن اثر و بهره بردن بیشتراز آن، مطالعه ی دو کتاب دیگر نجفی به نام های درباره ی طبقه بندی وزن های شعر فارسی و و درس نامه ی وزن شعر فارسی را پیشنهاد می کند. در واقع این دو کتاب را مقدمه ی کتاب حاضر دانسته و این کار را اثر نهایی و کامل کننده می داند.
وی همچنین با اشاره به پژوهشی بودن نوع اثر، آن را برای مطالعه ی پژوهشگران عرصه ی شعر و ادبیات و زبان فارسی مناسب می داند و معتقد است که نمی توان از آن به عنوان یک کتاب آموزشی برای تدریس در دانشگاه و موسسات آموزش عالی استفاده نمود.
نجفی در این کتاب با رد نظریات عروض دانان بزرگی همچون خواجه نصیرالدین طوسی و شمس قیس، شیوه ی جدیدی را برای طبقه بندی عروض معروفی کرده و بیش از ششصد وزن شعر را در زبان فارسی به مخاطب معرفی می کند. این شیوه ها کاملا فارسی بوده و از عروض عربی مجزاست. ادیبان معاصر این کتاب را آغاز دوره ی جدیدی در بحث عروض و وزن شعر فارسی می دانند.