نمیتوان انکار کرد که امروز روانکاوی در ایران از وضعیتی استثنایی برخوردار است که نهتنها در طول تجربهی تاریخیاش در سرزمین ما بیسابقه بوده که با سرنوشت روانکاوی در غرب هم در تضاد است. شاید هستهی اصلی این رخداد شگفتانگیز در ایران معاصر این واقعیت باشد که روانکاوی در ایران همچنان قابلیت دگرگونکنندگی خود را حفظ کرده و همین موجب شده است که شاهد اوج اشتیاق برای آن باشیم. به همین دلایل است که دسترسی به متون جدی روانکاوانه ضرورتی انکارناپذیر شده است. بهرغم انتشار کتابهای فراوان در این زمینه، اعم از تألیفی یا ترجمهای، جای مجموعهای مشتمل بر نظریههای گوناگون در باب روانکاوی در اقلیم فرهنگی ما خالی بود. مجموعهی «دفترهای روانکاوی» تلاشی برای پاسخگویی به این نیاز است. کتاب «یک فنجان چای با بزرگان روانکاوی جهان» دفتر شماره 2 از این مجموعه است. این کتاب دریچهای به جهان روانکاوی است و متفاوتتر و جذابتر از آنچه که تاکنون خواندهایم است. یک فنجان چای با بزرگان روانکاوی جهان شامل گفتوگوهایی با بزرگانی چون «زیگموند فروید»، «ژاک لاکان»، «اتو کرنبرگ»، «آندره گرین» و «جویس مک دوگال» است. انتخاب این عنوان از جانب مترجم کتاب دعوتی است، مقاومتناپذیر برای همراهی با او و اندیشمندان روانکاوی. گفتوگوهایی که در فضایی کاملا دوستانه و صمیمی افکار و اندیشههای این افراد را در اختیار ما قرار میدهد، که به هیچ روش دیگری در دسترس نیستند. بهطور مثال جالب خواهد بود اگر بدانیم فروید در هفتادسالگی چه ذهنیتی از مرگ و زندگی دارد. «هفتاد سال زندگی به من آموخت تا آن را خاضعانه و با روی باز در آغوش بگیرم». این سخنان فروید بود، جستوجوگر اتریشی و کاشف دنیای زیرین روان. همانند ادیپ، قهرمان حزنانگیز یونانی، که اسمش بهطور تنگاتنگی با انگارههای اساسی روانکاوی گره خورده است. با خواندن این مصاحبهها شمهای جدید از شخصیت این افراد مشهور در عرصه روانکاوی بر ما هویدا خواهد شد.
کتاب یک فنجان چای با بزرگان روانکاوی جهان