کتاب "جنگ ها وبدن ها" نوشته‌ی نغمه ثمینی، مفاهیم نشانه‌شناسی تن در فرهنگ و سینمای پساجنگ ژاپن از دهه‌ی ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۵ را به تفصیل مورد بررسی قرار می‌دهد. در این دوره‌ی زمانی، جنگ‌ها به عنوان یکی از سخت‌ترین تجارب انسانی، بر بدن‌های انسان‌ها اثرات عمیقی گذاشتند. در این کتاب، تحلیلی عمیق از تأثیر جنگ بر بدن‌ها و تمثیل‌هایی که در فرهنگ و سینمای ژاپنی در این دوره به کار رفته است، ارائه می‌شود.
بدن‌ها، مخزنی برای تجربه‌ها و دردها هستند. در جنگ‌ها، خانه‌ها و شهرها ممکن است ویران شوند، اما بدن‌ها به عنوان نمایانده‌های زنده‌ی این تجربه‌ها با آثار برجسته‌ای از درد و رنج روبه‌رو می‌شوند. این بدن‌ها تا ابد قابل بازسازی نیستند، ولی تصاویر بدن‌های آسیب‌دیده و معلول از تأثیرات جنگ به شکل علامتی می‌توانند در فرهنگ و هنر نمایش داده شوند.
نویسنده در این کتاب به تأثیر جنگ بر بدن‌ها و نمایش آن در سینما و فرهنگ ژاپنی پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه قدرت و تفکر اجتماعی به وسیله‌ی بدن‌ها منتقل می‌شود. او به مفاهیمی چون برتری طبقات اجتماعی و تفاوت‌های جنسیتی که از طریق بدن‌ها به نمایش درآمده و نقش آن‌ها در تشکیل هویت فرهنگی اشاره می‌کند. همچنین، او به نقش سینما در بازسازی خاطره‌ها و ایجاد تجربه‌های بصری و شنیداری می‌پردازد.
این کتاب تصاویری پیچیده از تأثیر جنگ بر بدن و برهان‌های نمایشی می‌آفریند که در تداول قدرت و تبدیل انسان‌ها به نمادهای سیاسی نقش بسزایی دارند.
کتاب جنگ ها و بدن ها
