در قلب مسافر من پرنده یی ست که خود سراسر سفر است، با بالی از عقیق و بالی از چخماق مدام پرواز می کند در امتداد غروب و فقط غروب می خورد و غروب می نوشد،- و چون شبا هنگام به خواب روم پرواز می کند و باز می آید مدام در امتداد طلوع و فقط طلوع می خورد و طلوع می نوشد...