«فرهاد کشوری» اهل خوزستان، از نویسندگان باسابقهی داستان و رمان ایرانیست که آثار فراوانی از او به چاپ رسیده است. رمان «مردگان جزیرهی موریس» در دورهی سیزدهم و چهاردهم جشنوارهی مهرگان ادب بهعنوان رمان برگزیده انتخاب شده، همچنین نام او در دو دوره وارد فهرست کاندیدای نهایی جایزهی هوشنگ گلشیری شده است. کشوری با اسلوب و روش خاصی که در نوشتن دارد، تمام این سالها توانسته است مخاطبان ثابت خود را در فضای ادبیات داستانی ایران پیدا کند. استفاده از فضاهای رئال و در بعضی موارد حادثهای، همچنین خلق روایتهای بدیع و بکر از مؤلفههای بارز داستاننویسی این نویسندهی باسابقهی کشور ماست.
«شاه تبعیدی با مردگان و حسرت هایش زندگی می کند.» ایزدی از زیر درخت انبه گذشت و رفت میان درختان اکالیپتوس. از توی ایوان صدای بم آواز مردی را می شنید: «شاه تبعیدی در پشت سر فقط کابوس می بیند.» این چند سطر شاید خلاصه ای از رمان باشد، رضا شاه در تبعید و غربت در جزیره ی موریس، در هوایی جهنمی، همراه است با پشه ها و صدای قورباغه ها و صدای آزارنده ی اپرایی که سراسر متن شنیده می شود و همگوی مردگان یا کشتگانی است که با کشتی به جزیره ی موریس می آیند و یک یک به دیدارش می آیند و دادخواهی می کنند و با کلمات به دنبالش می آیند. ارانی و تیمورتاش و فرخی یزدی و دیگرانی که کابوسشان دست بردار نیست.