صحنه های دیگری از فیلم در کاختی گرجستان گرفته شده اند و سرانجام بخش های دیگری در شهر قدیمی باکو. کار در این لوکیشن های متنوع هر یک مشکلات تدارکاتی خود را داشت که باعث می شد زمان تولید فیلم مرتب به درازا بکشد. اما پاراجانف اصرار داشت حتی الامکان در محل های واقعی فیلم برداری کند تا تصویر ملموسی از گذشته را بازسازی کند. صحنه های حمام که بخش کوچکی از آن ها به فیلم نهایی راه یافت، در استودیو فیلم سازی داوژنکو در کیف گرفته شد. رفتار دمدمی مزاج پاراجانف عامل دیگری بود که تولید را به عقب می انداخت. او گاهی بدون دلیل سر صحنه حاضر نمی شد، یا تقاضاهای عجیب وغریب داشت. مثلا اصرار داشت که باید یک لاما (شتر یک کوهان امریکای لاتینی) در فیلم باشد و مسئولان وقت استودیو «آرمن فیلم» با دشواری زیاد آن را برایش فراهم کردند و اکنون در فیلم هست. یا تقاضا می کرد که اسباب و اشیایی که در فیلم دیده می شوند باید اصل باشند و در مواردی آن ها را از مرکز کلیسای ارمنی یعنی اجمیادزین برایش می آوردند. وازگن اول، جاثلیق وقت ارمنیان، در این زمینه به خوبی با او همکاری می کرد.