سه دهه نوشتن درباره ی سینما تنها نوشتن درباره ی سینما نبوده است بلکه گفت و گویی بوده است از خلال فیلم ها – و بیشتر فیلم های ایرانی – با مسائل حاد جامعه و زمانه، مسائلی چون رابطه ی اجتماع و هنر، مهاجرت، جایگاه زن، دنیای مجازی و جامعه ی ارامنه به عنوان نمونه ای از مسائل اقلیت ها. دغدغه هایی که به تبع گذشته و حال من، هر یک گوشه ای از ذهنم را اشغال کرده بوده اند. و البته سینما در این میان تنها وسیله یا بهانه نبوده است. سینما برای من هم مثل بسیاری از هم نسلانم عشق بوده است. عشقی که بخصوص در سال های نخست آشنایی احساسات و اندیشه ی آدم را به شدت درگیر خود می کند و لذت بخش ترین لحظات زندگی آدم را می سازد.
کتاب تصویر، سینما، اجتماع
مرکز
روبرت صافاریان
