نقشه ای سه بعدی از مکتب «موج نو».
مقدمه ای پرشور بر لحظه ای مهم در تاریخ فیلم.
شرحی موجز از «موج نوی فرانسه» اثر یکی از پژوهشگران پیشگام عرصه فیلم در جهان.
موفقیت «گدار»، شرکت «دو بورگار» را از دوره رکود اقتصادی سینما نجات داد؛ «دو بورگار» چنان سپاسگزار «گدار» بود که تهیه کنندگی شش فیلم بعدی او را نیز به عهده گرفت، حتی به رغم این که نمایش فیلم دوم، «سرباز کوچک» در 1960 ممنوع شد و پس از سه سال اجازه یافت تا در فرانسه به اکران عمومی درآید.
«سیسلیه» به درستی اظهار می کند که: «علاقه «آستروک» به «بالزاک»، فیلم را به نسخه ای مدرن از «آرزوهای بربادرفته» تبدیل کرده است.» جاه طلب ها موفق شدند، در حالی که آرمانگراها شکست خوردند. «پل ژگوف» و «کلود شابرول» درس اخلاقی کمابیش مشابهی در «پسرعموها» می دهند، زیرا در آن، ژیگولوی عیاش، آزمون حقوق را با موفقیت پشت سر می گذارد، در حالی که دانش آموز کوشا رد می شود.
«سیسلیه» تأکید می کند که کانون اصلی روشنفکری در فیلم «روابط بد»، محله «سن ژرمن دپره» است، اما فضای اجتماعی آن به جریان اصلی روزنامه نگاری که در اطراف «شانزه لیزه» گرد آمده اند، تعلق دارد. به عقیده «سیسلیه»، موج نو از همین چند محله جهانش را می سازد.