می خواهی در ده دقیقه ات، مشغول درست کردن فاصله ی سر سطر، نوشتن با حروف بزرگ و در کل، تلف کردن وقتت برای این کارهای خسته کننده باشی؟ پس از این نرم افزارها نگیر، ولی اگر می خواهی یک کلید را فشار بدهی و همه ی این کارها برایت انجام بشود، نرم افزار فیلمنامه نویسی بگیر. من از فاینال درفت خوشم می آید، ولی همه شان جواب می دهند. هدف پیش نویس سریع تمام کردن است. لازم نیست هر صحنه را تمام و کمال و بی نقص بنویسی. الان لازم نیست جمله ای را بی نقص بنویسی یا لحظه ای را پیدا کنی که ارزش تریلر شدن داشته باشد. فقط صحنه هایت را به ترتیبی که در طرح کلی ات تصمیمش را گرفته ای کنار هم بگذار و این صحنه ها را در قالبی بنویس که مجموعشان شبیه به یک فیلم یا سریال تلویزیونی باشد. برای شروع، صحنه ای از فهرست صحنه هایت انتخاب کن و با توجه به اهداف اصلی اش، صحنه ای سریع بنویس. وقتی به اهداف آن صحنه رسیدی، برو بعدی! نگران انتخاب کلمات، ریزه کاری های شخصیت، جزئیات توضیح صحنه و غیره نباش. فقط بنویس. دست به کار شو و یک صحنه را در ده دقیقه بنویس. شاید در این کار آن قدر خوب باشی که دو صحنه بنویسی! اگر روی دور افتاده ای و احساس می کنی که هر صحنه خودش دارد خودش را می نویسد، حتما ادامه بده. در چنین حالتی، خودت را صرفا به نوشتن اهداف صحنه محدود نکن. اما در همان لحظه ای که به وسواس روی یک کلمه یا پاک کردن و دوباره نوشتن افتادی، و یا متوقف شدی تا در اینترنت، دنبال چیزی بگردی، دوباره برگرد به نوشتن حول و حوش اهداف صحنه، و از پیش نویس سریع به عنوان میان بر استفاده کن تا باعث بشود پیش بروی. اگر نتوانستی پیش بروی، فعلا کلیت صحنه را مشخص کن و پیش برو؛ حتی نوشتن اینکه قهرمان کار جالبی می کند تا بانو از او خوشش بیاید، برای پیش بردن داستان، کافی است. به مشخص کردن صحنه ها ادامه بده تا توضیح صحنه و دیالوگ باز به ذهنت برسد. چیزی که باید تمام مدت، یادت باشد این است: این پیش نویس سریع است. قرار نیست کامل و بی عیب و نقص باشد. وقتی کارت تمام شد، از آن ده دقیقه های مسروقه ات استفاده خواهیم کرد تا متن را بازنویسی و درست کنیم؛ اما فعلا، از هر ده دقیقه ای که می توانی گیر بیاوری استفاده کن تا صحنه ها را از طرح کلی خارج کنی و روی کاغذ بیاوری.
«زاویه ی دید»، داستان ها را به آثاری جدید تبدیل می کند و نشان می دهد ما به جای نیاز داشتن به مجموعه ای جدید از رویدادها، فقط به شیوه ای جدید برای نگاه کردن به آن ها نیاز داریم.
نوشتن یک داستان، مانند ساختن یک خانه است: ممکن است تمام ابزار و ایده های مورد نیاز را در اختیار داشته باشید، اما اگر پِی و و بنیان اثر محکم نباشد، حتی زیباترین سازه ها نیز دوامی نخواهند داشت.
کاراکترهایی پیچیده که وجهی تاریک در وجود آن ها به چشم می خورد
در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.
وقتی در حال نوشتن یک داستان هستید، باید تصمیم بگیرید که راوی قصه چه کسی است و داستان را برای چه کسانی تعریف می کند