تاکنون کتاب های بسیاری در مورد فیلمنامه نویسی ترجمه و منتشر شده است و این گفته اغراق آمیز نیست که تحقیقا همه این آثار بر اساس رویکرد سنتی فیلمنامه نویسی به رشتۀ تحریر درآمده اند؛ یعنی همان روش آشنای سه پرده ای که با ترجمه کتاب های سید فیلد بیش از سه دهه رویکرد غالب تدریس فیلمنامه، نه تنها در کشور ما بلکه در سینمای جهان بوده است. این رویکرد با استقبال بسیاری روبرو شد و کمتر شاهد آن بوده ایم که نویسنده ای به رویکردهای دیگر پرداخته باشد.
در دهه اخیر با ساخته شدن آثاری در سینمای جهان که از رویکرد سه پرده ای تبعیت نکرده اند و مورد استقبال قرار گرفته اند، به تدریج میان سینمادوستان، رویکردهای دیگری به فیلمنامه مورد توجه قرار گرفت. اکنون دیگر آثاری مانند «21 گرم»، «بابل»، «سه خاکسپاری برای ملکیادس استرادا» و آثاری از این دست، با رویکردهایی ساختارشکنانه به نمادهای جدید سینمای جهان بدل شدند. بر این اساس لیندا آرنسون نویسنده استرالیایی در حوزۀ روایت موازی کتابی را به نگارش درآورد که معادلی میان کتاب های سینمایی آموزش فیلمنامه نویسی ندارد. او در این کتاب چند شیوه در روایت آثار نامتعارف را مطرح کرده و برای هر یک چند نمونه از فیلم های گوناگون عرضه کرده است. کتاب وی در نوع خود بی نظیر است و شاید همین امر مطالعه آن را برای خوانندگان کتاب اندکی دشوار کرده باشد.
آرنسون اصطلاحات خاص خودش را در این کتاب آفریده و مثال هایی ارائه داده که از نظر وی، به تبیین تئوری هایش یاری می رساند. برای همین به خوانندگان این کتاب توصیه می شود که هر فصل را با دقت دنبال کنند و از همه مهم تر، برای شناخت هرچه بیشتر روایت های گوناگونی که در کتاب در موردشان بحث شده است، حتما به نمونه هایی که مولف اشاره می کند رجوع کنند. یافتن برخی از آثاری که در ظاهر شاید از نظر ما مهجور باشند؛ اما در فضای مجازی به بسیاری از آنها می توان دسترسی داشت، کلید درک کتاب فیلمنامه نویسی در قرن 21 است.
کتاب فیلمنامه نویسی در قرن 21