کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام
نویسنده:
حمید عنایت
معرفی کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام
کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام، درحقیقت جزوه درسی مرحوم حمید عنایت برای تدریس درس «اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام» است. این جزوه به بررسی سازمان های اجتماعی و سیاسی ایران باستان می پردازد.
کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام به مباحثی همانند اینکه حکومت چگونه تشکیل می شده، سازمان آن چگونه بوده و حدود اختیارات و وظایف آن چگونه تعیین می شده، می پردازد.
مباحث دیگر بخش نخست کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام را مطالبی پیرامون آیین زرتشت، رابطه آن با قدرت سیاسی، جنبش های مزدک و مانی و بررسی آراء آنان تشکیل می دهد. بخش دیگر آن در خصوص روش تاریخ نگاری مسلمین است که شامل وجوه اشتراک مورخین مسلمان با مورخین پیش از اسلام و مقایسه روش های آنان با یکدیگر است. حمید عنایت بخصوص در این بخش می خواهد نشان دهد که مورخین ایرانی بعد از اسلام، چگونه تلاش می کرده اند که میان دو عنصر ایرانیت و اسلامیت پیوند زده و این دو را با یکدیگر تلفیق کنند.
بخش دوم کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام درخصوص اندیشه سیاسی در اسلام است. در این بخش کیفیت کار به وضوح بالا رفته است، زیرا عنایت وارد حوزه ای شده است که تخصص اصلیی اش است و با مهارت و در عین حال سبک سلیس و روانش به بررسی و معرفی آراء سیاسی در میان رگه ها و فرق مختلف اسلامی و اندیشمندان مسلمان می پردازد. بخش سوم جزوه در حقیقت ضمیمه مفصلی در خصوص برخی از اصطلاحات و طبقه بندی های اجتماعی ایران قبل از اسلام است. این ضمائم عمدتا ترجمه بخش هایی از مقاله «گئوویدن گرن» درخصوص فئودالیسم ایرانی است که آن مرحوم بعضا مطالبی را خود بر آن افزوده است. متأسفانه این بخش کامل نیست. اما از آنجا که مطالب این قسمت بیشتر جنبه اطلاعات فنی و آشنایی با اصطلاحات را دارد، چندان لطمه ای به اصل جزوه وارد نمی سازد.
کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام به مباحثی همانند اینکه حکومت چگونه تشکیل می شده، سازمان آن چگونه بوده و حدود اختیارات و وظایف آن چگونه تعیین می شده، می پردازد.
مباحث دیگر بخش نخست کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام را مطالبی پیرامون آیین زرتشت، رابطه آن با قدرت سیاسی، جنبش های مزدک و مانی و بررسی آراء آنان تشکیل می دهد. بخش دیگر آن در خصوص روش تاریخ نگاری مسلمین است که شامل وجوه اشتراک مورخین مسلمان با مورخین پیش از اسلام و مقایسه روش های آنان با یکدیگر است. حمید عنایت بخصوص در این بخش می خواهد نشان دهد که مورخین ایرانی بعد از اسلام، چگونه تلاش می کرده اند که میان دو عنصر ایرانیت و اسلامیت پیوند زده و این دو را با یکدیگر تلفیق کنند.
بخش دوم کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام درخصوص اندیشه سیاسی در اسلام است. در این بخش کیفیت کار به وضوح بالا رفته است، زیرا عنایت وارد حوزه ای شده است که تخصص اصلیی اش است و با مهارت و در عین حال سبک سلیس و روانش به بررسی و معرفی آراء سیاسی در میان رگه ها و فرق مختلف اسلامی و اندیشمندان مسلمان می پردازد. بخش سوم جزوه در حقیقت ضمیمه مفصلی در خصوص برخی از اصطلاحات و طبقه بندی های اجتماعی ایران قبل از اسلام است. این ضمائم عمدتا ترجمه بخش هایی از مقاله «گئوویدن گرن» درخصوص فئودالیسم ایرانی است که آن مرحوم بعضا مطالبی را خود بر آن افزوده است. متأسفانه این بخش کامل نیست. اما از آنجا که مطالب این قسمت بیشتر جنبه اطلاعات فنی و آشنایی با اصطلاحات را دارد، چندان لطمه ای به اصل جزوه وارد نمی سازد.
درباره حمید عنایت
حمید عنایت (زادهٔ هشتم شهریور ۱۳۱۱ در تهران – درگذشتهٔ سوم مرداد ۱۳۶۱ خورشیدی)، پژوهشگر و مترجم حوزه علوم سیاسی و فلسفه سیاسی بود. مادر حمید عنایت، منتسب به خاندان قاجار پدرش، سید علی عنایت، مردی وطن‌دوست و فرزند یکی از روحانیون دوران مشروطه بود. خانواده او، مذهبی و از طبقه متوسط رو به بالا بودند. پدرش همراه عموها که در پی آغاز برنامه یکسان‌سازی فرهنگی حکومت رضاخان، لباس روحانیت را کنار گذاشته بودند، با گرفتن پروانه دفتر اسناد رسمی، محضرداری می‌کرد بنابراین او در خانواده‌ای که با فرهنگ بیگانه نبود، در مسیر علم آموزی قرار گرفت. وی مدرک کارشناسی را از دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران دریافت و برای ادامهٔ تحصیل به دلیل کسب رتبهٔ اول، بورسیهٔ دولتی می‌گیرد. وی مدرک کارشناسی ارشد خود را در زمینهٔ علوم سیاسی از مدرسهٔ اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه لندن و مدرک دکترای تخصصی را در از مدرسهٔ مطالعات شرق و آفریقای دانشگاه لندن دریافت می‌دارد.
عنایت در سال ۱۳۴۵ به ایران بازگشت و به واسطه سابقه تدریس پاره وقت در کالج‌های لندن و طی یک دوره یک ساله استادی در دانشگاه خارطوم، توانست به عنوان دانشیار در دانشکده حقوق دانشگاه تهران استخدام شود.
دکتر عنایت در ۱۳۵۱ ش. / ۱۹۷۲ م. جایزه تحقیقاتی دانشگاه تهران را از آن خود کرد و در سال بعد ۱۳۵۲ش. / ۱۹۷۳ م. بورس کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد را گرفت و در همان سال در دانشگاه تهران به سمت دانشیاری ارتقا یافت و ضمن تدریس در دانشگاه به تحقیق و تتبع ادامه داد. در اواسط دهه ۵۰، همزمان با تدریس و ترجمه کتاب‌های فلسفی، با نگارش مقالاتی در مجلات نگین، کتاب امروز، فرهنگ و زندگی، خرد و کوشش و نشریه دانشکده حقوق دانشگاه تهران، فعالیتش را در حوزه نشر نیز گسترش داد.
او در دانشگاه تهران از چهره‌های «ضد دستگاه» شناخته می‌شد و با حفظ موقعیت دانشگاهی و علمی اش از مبارزات سیاسی غافل نبود. پس از انقلاب، وی با «جبهه دموکراتیک ملی ایران» که در ۱۴ اسفند ۱۳۵۷ بر سر مزار دکتر مصدق در احمدآباد اعلام موجودیت کرد، همکاری داشت. پس از تعطیل شدن دانشگاه‌ها در ایران، دکتر عنایت به همراه همسر و دو فرزندش (هادی و آمنه عنایت) به انگلستان رفت و در سال ۱۳۵۹ به سمت استادیار (Lecturer) در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد استخدام شد، اما دو سال بعد، در سوم مرداد ۱۳۶۱، در جریان پروازی از فرانسه به انگلستان، در اثر سکته قلبی درگذشت.
عنایت در سال ۱۳۴۵ به ایران بازگشت و به واسطه سابقه تدریس پاره وقت در کالج‌های لندن و طی یک دوره یک ساله استادی در دانشگاه خارطوم، توانست به عنوان دانشیار در دانشکده حقوق دانشگاه تهران استخدام شود.
دکتر عنایت در ۱۳۵۱ ش. / ۱۹۷۲ م. جایزه تحقیقاتی دانشگاه تهران را از آن خود کرد و در سال بعد ۱۳۵۲ش. / ۱۹۷۳ م. بورس کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد را گرفت و در همان سال در دانشگاه تهران به سمت دانشیاری ارتقا یافت و ضمن تدریس در دانشگاه به تحقیق و تتبع ادامه داد. در اواسط دهه ۵۰، همزمان با تدریس و ترجمه کتاب‌های فلسفی، با نگارش مقالاتی در مجلات نگین، کتاب امروز، فرهنگ و زندگی، خرد و کوشش و نشریه دانشکده حقوق دانشگاه تهران، فعالیتش را در حوزه نشر نیز گسترش داد.
او در دانشگاه تهران از چهره‌های «ضد دستگاه» شناخته می‌شد و با حفظ موقعیت دانشگاهی و علمی اش از مبارزات سیاسی غافل نبود. پس از انقلاب، وی با «جبهه دموکراتیک ملی ایران» که در ۱۴ اسفند ۱۳۵۷ بر سر مزار دکتر مصدق در احمدآباد اعلام موجودیت کرد، همکاری داشت. پس از تعطیل شدن دانشگاه‌ها در ایران، دکتر عنایت به همراه همسر و دو فرزندش (هادی و آمنه عنایت) به انگلستان رفت و در سال ۱۳۵۹ به سمت استادیار (Lecturer) در کالج سنت آنتونی دانشگاه آکسفورد استخدام شد، اما دو سال بعد، در سوم مرداد ۱۳۶۱، در جریان پروازی از فرانسه به انگلستان، در اثر سکته قلبی درگذشت.
ویژگی های کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام
- تصحیح و مقدمه:دکتر صادق زیباکلام
دسته بندی های کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام
محصولات مرتبط با کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب نهادها و اندیشه های سیاسی در ایران و اسلام" ثبت می‌کند