کتاب چرا فیلسوفان نمی توانند بخندند؟

Why Can't Philosophers Laugh?
کد کتاب : 19053
مترجم :
شابک : 978-6007405987
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 315
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2017
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 4
زودترین زمان ارسال : 3 اردیبهشت

معرفی کتاب چرا فیلسوفان نمی توانند بخندند؟ اثر کاترین فروزه

کتاب چرا فیلسوفان نمی توانند بخندند؟ اثر کاترین فروزه متون فلسفی غربی و چینی را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد تا مشخص شود که چرا طنز مهمترین بخش گفتمان فلسفی نبوده است. کاترین فروز اظهار داشت که بسیاری از روایات فلسفی مربوط به خنده سعی می کنند هدف طنز را از بین ببرد و از این طریق آن را به جنبه های عمدی و هدفمند طبیعت انسانی تبدیل می کند که ما را به سمت فلسفه سوق می دهد. فروز همچنین با تحلیل متونی که خنده و طنز را به عنوان نقاط شروع می داند ، تلاش می کند فلسفه را از خنده به جای تلاش برای کشف دلایل خندیدن ، تعریف کند. این کتاب پیشنهاد می کند که برای پیشبرد زندگی خوب باید به طور مداوم کشف مفروضات فلسفی از طریق طنز و خنده ضروری باشد.

فروزه می گوید درست است که خنده هر از چندی خود را به شکلی نامنتظره به تجربۀ روزانۀ ما تحمیل می کند، اما این عمدتا متعلق است به زمان بعد از کار، یعنی هنگامی که فعالیت جدی تر روزانه به اتمام رسیده است. به عبارت دیگر، ما تمایل نداریم خنده را جدی بگیریم، بلکه خنده به سکسکه ای مبدل می شود که در روال معمول کارهایمان وقفه می اندازد تا فراغتی گذرا و موقت فراهم کند و در همان حال ما را از اندیشه ها و تأملاتمان رهایی بخشد.

کتاب چرا فیلسوفان نمی توانند بخندند؟

دسته بندی های کتاب چرا فیلسوفان نمی توانند بخندند؟
قسمت هایی از کتاب چرا فیلسوفان نمی توانند بخندند؟ (لذت متن)
سالانه مبالغ هنگفتی صرف ساختن دورهمی های رادیویی، تلویزیونی و سینمایی می شود تا از مجاری رسمی، امید و شادی را به جامعه تزریق کنند و معمولا قریب به اتفاق این برنامه ها جز پر کردن جیب «عمله های لودگی»، نتیجه ی دیگری ندارند. علت این امر را نه در خنده های جعلی و کیفیت نازل برنامه ها، که در بطن خود خنده باید جست: نیروی ویرانگری در این واکنش طبیعی بدن که با مهار زدنش شادکامی به جامعه ی افسرده و ترس خورده بازنمی گردد. کارتین فروزه، استاد فلسفه و دین دانشگاه کلگری کانادا و مدرس فلسفه ی تطبیقی، فلسفه ی فمینستی و فلسفه ی سیاسی، در این کتاب، غرب تا شرق فلسفه را در جست و جوی این نیروی ویرانگر می کاود. نیرویی که خنده را به دشمن هرگونه مرجعیت و سلسله مراتب مبدل می سازد. به همین علت، او بر کار فیلسوفان و مکاتبی تمرکز می کند که مرجعیت ها را به پرسش می گیرند: از نیچه و کیرکگور گرفته تا حکمت چین باستان و آیین بودیسم.