کتابی غنی و هیجان انگیز که هم یک نامه ی عاشقانه و هم یک سوگنامه برای دنیای روزنامه ها است.
یک رمان نخست جذاب.
سرشار از شوخ طبعی، کنایه و شفقت.
می دانی، جمله ی احمقانه ای هست که می گوید «ما تنها به دنیا آمده ایم و تنها می میریم»، این حرف بی معنا است. ما هنگام تولد و مرگ توسط دیگران احاطه شده ایم. در میان این دو است که تنها هستیم.
نمی توانی از چیزی بترسی که قادر به تجربه اش نیستی. تنها مرگی که ما تجربه می کنیم، مرگ دیگران است.
«آرتور» با خودش فکر می کرد-اگر تاریخ چیزی به ما یاد داده باشد، این است که مردانی که سبیل دارند، هیچ وقت نباید به قدرت دست پیدا کنند.
متفاوت جذاب و پرکشش