کتاب هنر رنجاندن

آرتور شوپنهاور فیلسوف مشهور و شکاک آلمانی متولد ۱۷۸۸ و درگذشته به سال ۱۸۶۰ است. اندیشه های این اندیشمند موجب دگرگونی های مهمی در تاریخ فلسفه شده و او را به عنوان فیلسوفی صریح و بی تعارف می شناسند. شوپنهاور در بیان نظریاتش حتی از ناسزاگویی، فحش و رنجاندن دیگران ابایی نداشت و گاهی طرف ناسزاهایش فلاسفه ای چون هگل، فیشته و کانت بودند. علی عبداللهی درباره کتاب "هنر رنجاندن" این فیلسوف می نویسد که شاید بهتر بوده نام این کتاب را دانشنامه ناسزاها و پرخاشگری های شوپنهاور یا زرادخانه طعن ها بگذارد.
فرانکو وولپی درباره کتاب مورد نظر گفته که نسخه مکملی بر کتابچه «هنر همیشه بر حق بودن» است؛ رساله ای که ۳۸ ترفند شوپنهاور را برای استفاده شخصی اش نوشته بوده و طی سال های عمرش منتشر نشد. اما پس از مرگش به چاپ رسید. شوپنهاور در فرازهای پایانی این رساله، ابداعاتش را که شامل روش ها و ترفندهای شکست دادن حریف در گفتگو، جدل و کشمکش است و هیچ ارتباطی با حقیقت ندارند، گردآوری کرده است. او معتقد بود وقتی انسان به حریفی باهوش تر و ماهرتر از خودش برمی خورد، دیگر شگردها و فنون ماهرانه دیالکتیکی و چیره دستی در خطابه، کاری از پیش نمی برند.
بین دلایلی که موجب نوشته شدن مطالب "هنر رنجاندن" شدند، یک دلیل جالب توجه هم به چشم می خورد؛ همسایه اش که زنی خیاط به نام کارولینه مارکوئت بود، علیه او به دادگاه شکایت کرد. این زن به اتفاق دوستانش مقابل در خانه ایستاده و با حرافی های خود مزاحم اندیشه های شوپنهاور می شده است. نقل دیگر این است که این زن مزاحم خلوت خصوصی فیلسوف بوده و شوپنهاور هم در اقدامی خشن، او را از بالای پله ها هل می دهد. در نتیجه در روند طولانی دادرسی ۵ ساله پرونده شکایت زن خیاط، فیلسوف آلمانی محکوم شد تا پایان زندگی زن، مبلغی را به طور ماهیانه به او بپردازد.
عناوین اصلی «هنر رنجاندن» پس از یادداشت مترجم، عبارت اند از: فرانکو وولپی (مقدمه ای به قلم وولپی)، مخفف نویسی ها، برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده اند، ترتیب الفبایی مدخل ها.