کتاب انسان در جستجوی معنای غایی

ویکتور امیل فرانکل، زاده ی 26 مارس 1905 و درگذشته ی 2 سپتامبر 1997، روانپزشک و عصب شناس اتریشی و پدیدآورنده ی معنادرمانی (لوگوتراپی) بود.فرانکل در وین به دنیا آمد. او در دوران دبیرستان مشتاقانه آرای فیلسوفان را مطالعه می نمود و در سخنرانی های مربوط به روانشناسی عمومی شرکت می کرد. فرانکل در همین دوره با روانکاوی آشنا شد. او در 16 سالگی، مکاتباتش را با فروید آغاز کرد و یکی از دست نوشته هایش را در حیطه ی روانکاوی برای او فرستاد که این دست نوشته سه سال بعد در نشریه ی بین المللی روانکاوی چاپ شد. فرانکل یک سال بعد، فروید را ملاقات کرد اما به مرور زمان، گرایش های نظری اش به آرای آدلر نزدیکتر شده بود. او در سال 1925 مقاله ای را در نشریه ی بین المللی روانشناسی فردی منتشر کرد و در آن با تمرکز بر مفاهیم معنا و ارزش به بررسی تفاوت های فلسفه و روانشناسی پرداخت.فرانکل در سال 1949 موفق به گرفتن درجه ی دکترای اعصاب و روان از دو دانشگاه وین و آدیتشنالی شد. او در ضمن از 120 دانشگاه در سراسر جهان دکترای افتخاری گرفت.فرانکل پس از پایان جنگ جهانی دوم، ریاست بخش اعصاب بیمارستانی در وین را به عهده گرفت و به مقام استادی دانشگاه در رشته ی عصب شناسی و روانپزشکی نائل آمد. او در سال های 1970 تا 1973 استاد دانشگاه بین اللملی سن دیه گو بود و نظریه ی معنادرمانی اش در میان روانشناسان و روانپزشکان، پیروان زیادی دارد.ویکتور فرانکل در سپتامبر سال 1997 در 92 سالگی در وین درگذشت.