در سال های اخیر شباهت فضای کلی حاکم بر داستان های نویسندگان جوان، به قدری زیاد شده که وقتی اثری از اندک تفاوت هایی نسبت به دیگر کتاب های منتشر شده برخوردار می شود، توجه مخاطب علاقه مند و پیگیر ادبیات داستانی بیش از حد انتظار به خود جلب می کند، چنانکه به اتکای همین اندک تفاوت ها به عنوان اثری در خور اعتنا یاد می شود.
مجموعه داستان «دفترچه تلفن من» نیز از چنین شرایطی برخوردار است. این کتاب از چهارده داستان کوتاه، نوشته فاطمه جعفریان تشکیل شده که به همت نشر ثالث به چاپ رسیده است. عقرب، وقتی باد می آید، مشترک موردنظر زیر پل است، همبازی، تاکسی، سرد، رنگ تیله هایم، کاش باران ببارد، دفترچه تلفن من، سلام برسان، مرگ شیرین، زنجیر، سرهنگ خرد و یک دبه شیر، عناوین داستان هایی هستند که در این مجموعه پیش روی مخاطب قرار گرفته اند.
داستان های این کتاب اگرچه اغلب از روایتی خطی برخوردارند، اما به لحاظ مضمونی کم و بیش متنوع هستند. یکی از شگردهای موفق جعفریان این است که موقعیت های آشنا در ابتدای داستان را به تدریج به موقعیت های ویژه و تجربه های دیگرگونه بدل می سازد.
به لحاظ سبکی در این مجموعه داستان، با آثار مختلفی روبه رو هستیم؛ از داستان های رئالیستی تا داستان هایی که از مایه های سورئال برخوردارند. حال و هوای اغلب داستان ها سرد است، تنهایی، دروغ، عشق و ملال زندگی از بن مایه هایی هستند که در اغلب این داستان ها دیده می شود. نثر فاطمه جعفریان ساده و پاکیزه است، ازاین رو داستان هایش روان و خوش خوان از کاز درآمده اند.
کتاب دفترچه تلفن من
نشر ثالث