عمر، با رویدادهای بی‌ارتباط، داستان کامل زندگی آدم را ایجاد می‌کند.
در واقع، دروازه از دید بیرون ممکن است جدا و متفاوت به نظر برسد، اما در اساس، یک داستان تنها را به تصویر می‌کشد. هر دو فرم و مضمون، مانند قطعات پازل، با یکدیگر ارتباط دارند. طنز ساختاری این اثر، با مضامینی از خنده‌داری و ثروت غنی است.
نام "دروازه" می‌تواند به عنوان یک فعل هم تلفظ شود، که در اینجا به معنی باز است، و می‌تواند تعبیر کنیم که مخاطبان در این مسیر خلق اثر، همراه خالق داستان هستند، تا درنهایت بخواهند: "لطفا در را ببندید".
جواد مجابی (۲۲ مهر ۱۳۱۸ در شهر قزوین) شاعر، نویسنده، منتقد ادبی و هنرهای تجسمی، نقاش،طنزپرداز و روزنامه‌نگار ایرانی است. از او آثار متعددی به چاپ رسیده‌است. همچنین برای مدت کوتاهی سردبیر مجله دنیای سخن بود.
وی یکی از شناخته شده‌ترین روشنفکران و هنرمندان معاصر ایران است که نامش همیشه در میان بزرگان آمده‌است.از او تا به حال ده‌ها کتاب تأثیرگذار و پرطرفدار در زمینهٔ داستان منتشر شده‌است و عموما کتاب‌های او با اقبال خوبی از سمت خوانندگان، علی‌الخصوص خوانندگان حرفه‌ای، مواجه می‌شود. مجابی بارها از سوی مجامع اروپایی و آمریکایی برای سخنرانی دربارهٔ هنر و ادبیات ایران دعوت شده‌است و یکی از نمایندگان شاخص ادبیات معاصر ایران محسوب می‌شود.
جواد مجابی از کودکی و نوجوانی به همراه برادرش حسین نقاشی می‌کشید و هنوز هم در خلوت خود نقاشی می‌کند. او هر چند خود را نقاش نمی‌داند، اما به عنوان یکی از چهره‌های شاخص و پیشگام در حوزه نقد نقاشی و هنرهای تجسمی شناخته شده‌است.
